Umrida bir bor ham qishlog`idan tashqariga chiqmagan, kiyim do`kon, teatr, kinoga tushmagan, go`zallik salonlariga hech qachon bormagan ayolning orzulari, hayot xaqiqatlarini tinglaganmisiz?
Bugun ham O`zbekistonda uyida bironta XXI asrning taraqqiyot unsurlari topilmaydigan xonadonlar borligini bilasizmi? Og`ir, qiyin sharoitda yashasa-da hech qachon turmushidan nolimagan, o`tayotgan kunlariga shukrona aytadigan zamondoshlar borligidan xabardormisiz?
Rost24.uz axborot sayti Samarqandning chekka bir Nakurt qishlog`ida hayotdan nolimay yashab kelayotgan ayolni suhbatga tutdi.
Nakurtlik 5 nafar farzandning onasi Lobar Marqaeva “Ilich lampasi” yonadigan uyida kitob o`qishni yoqtiradi. Umrida kiyim do`koniga bormagan bu ayolga oq ko`ylak kiyish armon bo`lib qolgan. U bir vaqtlar hatto aktrisa bo`lishni ham orzu qilgan. Bugun esa chekka qishloqdagi paxsali, loy suvoqli uyida shoira Marhabo Karimova she`rlarini o`qib ovunadi.
Lobar Marqaevaning oilasi pandemiya vaqtida nonsiz qolgan kunlari ham bo`ldi. Hatto oddiygina gugurt donasini topolmay, oylab cho`g` axtargan kunlarni ham ko`rdi. Bu mo``tabar ayolning hikoyasi atrofimizdagi odamlarnikidan tamoman o`zgacha shu vaqtgacha aytilmagan, tinglanmagan ayol xaqiqatlaridir.