“Yalmog`iz kampir” obrazi pandemiya sharoitida sahnada yaratgan ilk rolim bo`ldi. 20 yillik faoliyatim davomida doim ijobiy qahramon obrazida o`ynardim. Salbiy qahramon rolida o`zimni birinchi marta sinab ko`rdim, juda ham yoqdi!
Ma`lumotnoma: Men Nafosat Pozilova Respublika Yosh tomoshabinlar teatrida 2001 yildan buyon ishlab kelaman. Ushbu ijodiy dargohda ishlayotganimga bu yil 20 yil to`ladi.
Bolalarni juda ham yaxshi ko`raman, ular bilan ishlash juda ham maroqli. Teatr jamoasi ilk kelgan kunimdayoq meni quchoq ochib kutib olishgan. Yillar davomida biz bir oila kabi ishlab kelish bilan birga, qancha-qancha obrazlarni jonlantirishda bir-birimizga tirgak ham bo`lamiz.
Pandemiya meni sarosimaga tushirdi
Pandemiya davrida to`g`risi bitta men emas ko`pchilik qiynaldi. Pandemiya odamni esankiratib qo`ydi. Biz ijodkorlar esankirab, ijoddan to`xtab qoldik.
O`tgan yili 15 martda teatrimiz yopildi. O`sha kuni xomush, xafa bo`lib uyga qaytdim. O`sha kunlari “Zolushka”, “Shum bola”, “Sohibjamol va Maxluq” spektakllarini
qo`yishimiz kerak edi, biletlar sotilib bo`lingandi. Endi nima bo`ladi? Qachon ishga tushamiz? Hech kim, hech narsa bilmaydi.
Spektakllarimiz qo`yilmaydigan bo`ldi. Chunki, har doim biz sahna tomoshalari ko`rsatib bolalar bilan muloqotda bo`lib turganmiz. Shuning uchun ijodimiz birdaniga to`xtab qolganday bo`ldi. Uch kun uydan hech qaerga chiqmadim, ozgina yig`lab ham oldim.
Mening oilam
Qizim Mohigul yig`laganimni ko`rib ovutishga tushdi, keyin o`zimni qo`lga oldim. Turmush o`rtog`im Baxtiyor Pozilov ham kasbi bo`yicha teatr rejissyori. Ammo ancha yildan buyon o`z mutaxassisligi bo`yicha ishlamaydi. Sakkiz yildan buyon Rossiyada mehnat qiladi. Ikkita qizimiz bor. Kattasi Turkiyada yashaydi, turmushga chiqqan. Kichkinasi Mohigul men bilan birga. Mohigul O`zbekiston davlat drama teatrida ishlaydi, biroq u aktrisa emas, liboschi. Karantin qizim uchun ham og`ir keldi.
Internet va men
Pandemiya davrida internet meni do`stimga aylandi, tinglovchi yagona tomoshabinim desam ham bo`ladi. Internet TVdan ko`ra aktyorlarga mashhur bo`lishda yordam beradi. O`z malakangizni oshirasiz, tomoshabinlarga monolog, she`r yoki nimadir qo`lingizdan kelgan narsani internetga joylab bemalol saytlarga qo`yib shular orqali mashhur bo`lsangiz bo`ladi.
Lekin men mashhur bo`lishga umuman qiziqmayman… to`g`risi qo`limdan kelguncha internetga videolar tashlayman. O`zimizning teatr kanalimizga monolog, she`rlar joylashtiraman. Yagona ovunchog`im esa kitoblar bo`ldi. Uyda javondagi yangi kitoblarni mutolaa qildim, ba`zilarini qayta o`qib chiqdim.
Oylik maoshimizni vaqtida olib turdik. Buning uchun teatrimiz rahbariyatiga rahmat aytaman.
4 oy o`tib teatrga qaytdik
Nihoyat iyul oyining boshlarida teatrga qaytdik. Spektakl repetisiyasiga chaqirgan kuni o`zimni baxtiyor his qildim. Ishga yurib emas, balkim uchib bordim. Teatrga kirdimu o`zimga yoqimli va tanish muhitga tushdim, atrofimda ustozlarimiz va hamkasblarmiz portretlari va burchakda jilmayib turgan o`zimni rasmimga ko`zim tushdi, jilmaydim, mana yana keldim Nafosat dedim unga qarab…
Hamkasblarimiz bilan quchoq ochib ko`rishdik, hammamiz yig`ladik.
Pandemiya sharoitida bizning ijodiy jamoamiz “Uchar kema” va rus tilida “Bremenskie muzkant” spektakllarini tayyorladi va ularni onlayn platformaga joyladik. Keyinchalik pandemiyadan qaytganimizdan keyin bu spektaklni premera qilib, Debyut-2021 teatrlar festivalida qatnashdik.
Kattalashtirish uchun tugmachani bosing.
O`z muxlislarim bor
O`zimning muxlislarimga egaman. Teatrda ustozlarimdan ko`p narsa o`rganish bilan birga boshqalarga ham o`rgataman. Agar kimdir “Nimani orzu qilasan?” deb so`rasa, “bolalikka qaytgim keladi”,- degan bo`lardim.
To`g`risi, bolalik bilan vidolashishni umuman yomon ko`raman. Chunki, inson bola bo`lib, hayotga bolalarcha nazar bilan qarasa, maza qilib yashaydi deb o`ylayman…
Kino…
Kinoda o`ynashni orzu qilaman, agar yaxshi tarixiy film bo`lsa. Masalan, Kumushbibiga o`xshagan obrazlar menga juda ham yoqadi, lekin to`g`ri endi yoshim to`g`ri kelmaydi, albatta…
Bolajonlar o`zga bir dunyo
Bolalar jonu dilim! Sahnada o`ynayotganimda doimo ularni chehralariga tikilaman. Agar shovqin solsalar demak, diqqat e`tiborlarini yo`qotyapmiz. Nimanidir noto`g`ri qilyapmiz, nimanidir o`zgartirishimiz kerak. Bolani ishonchini va e`tiborini qozonish oson ish emas, chunki ularni ichki dunyosi kattalarnikidan butkul farq qiladi. Ular zalda qiyqirib kulsalar yoki diqqat bilan bizni sahna o`yinimizni kuzatsalar – bu biz uchun katta baxt…
Ketdim…
Endi uzr, shu joyda siz bilan muloqotni to`xtataman, chunki bir past o`tib spektakl boshlanadi. Meni, Yalmog`iz kampirni jajji tomoshabinlarim kutmoqda…Ketdim..Ie, voy..supurgi esimdan chiqa qolibdiku….
УЗ
